Στο σκοτάδι της προκατάληψης, η αγάπη είναι η φλόγα.

📚 Πληροφορίες Έκδοσης
Τίτλος: Εάν η αγάπη είχε πρόσωπο…
Συγγραφέας: Βίκυ Μηνά
Εικονογράφηση: Αικατερίνη Σαρησάββα
Εκδόσεις: Μελτέμι
Ημερομηνία κυκλοφορίας: 2025
Είδος: Διήγημα – Νουβέλα
Σελίδες: 48
📖 Περίληψη (από το οπισθόφυλλο)
Ο Λουκάς, κωφός ξυλουργός, και ο Μάρκος, δάσκαλος σε αναπηρικό αμαξίδιο, ζουν σε ένα μικρό χωριό στην κορυφή ενός λόφου. Όταν το ιερό καντήλι της εκκλησίας σβήσει, οι δύο άνδρες ξεκινούν ένα δύσκολο ταξίδι στο μοναστήρι του βουνού για να φέρουν πίσω τη φλόγα. Ένα ταξίδι που θα δοκιμάσει τα όριά τους, αλλά και θα αποδείξει ότι η αγάπη μπορεί να γίνει το πιο δυνατό φως στο σκοτάδι.
💭 Όσα μου άφησε η ανάγνωση
🟢 Χωρίς Spoilers
Η Βίκυ Μηνά μέσα από μια λιτή αλλά γεμάτη συναίσθημα αφήγηση επιλέγει να φωτίσει τη διαφορετικότητα, την πίστη, αλλά και την ακατάλυτη δύναμη της αγάπης. Το κείμενο είναι σύντομο, μα λειτουργεί σαν αλληγορία: μια υπενθύμιση πως η αποδοχή δεν θα έπρεπε να είναι ζητούμενο αλλά αυτονόητη στάση ζωής.
Κλείνοντας το βιβλίο ένιωσα θλίψη – θλίψη που ακόμα και σήμερα η κοινωνία μας δεν μπορεί να αγκαλιάσει τη διαφορετικότητα όπως θα έπρεπε. Με σημάδεψε το γεγονός ότι μια κοινότητα για να αποδεχτεί κάποιον, περιμένει πρώτα να τον δει να ξεπερνά εμπόδια. Όμως η αποδοχή δεν πρέπει να είναι αποτέλεσμα «δοκιμασίας», αλλά αυτονόητη στάση.
Το βιβλίο υπενθυμίζει πως όλοι οι άνθρωποι αντιμετωπίζουμε δυσκολίες. Κι αυτό που τελικά μας δίνει τη δύναμη να συνεχίσουμε είναι η αγάπη – το να έχουμε έναν άνθρωπο δίπλα μας, να μας στηρίζει και να τον στηρίζουμε. Η συγγραφέας, μέσα από απλή αλλά δυνατή αφήγηση, δείχνει πως η αγάπη δεν είναι αφηρημένη έννοια αλλά καθημερινή πράξη.
Παρόλο το αίσθημα θλίψης, το βιβλίο αφήνει και μια ελπίδα: ότι ίσως κάποτε θα μάθουμε πραγματικά να αποδεχόμαστε τη μοναδικότητα του κάθε ανθρώπου.
🔴 Spoiler Alert – Από εδώ και κάτω περιλαμβάνονται αποκαλύψεις για την πλοκή
Το ταξίδι του Λουκά και του Μάρκου προς το μοναστήρι είναι αλληγορία για την ίδια τη ζωή. Τα εμπόδια που συναντούν –τα φυσικά, τα κοινωνικά, ακόμα και οι δικές τους ανασφάλειες– αντικατοπτρίζουν τον αγώνα όλων των ανθρώπων απέναντι στην προκατάληψη και στη δυσκολία.
Η στιγμή που καταφέρνουν να φέρουν πίσω τη φλόγα δεν είναι απλώς μια νίκη απέναντι στο σκοτάδι, αλλά μια νίκη απέναντι σε μια κοινότητα που αρχικά τους έβλεπε με καχυποψία. Το γεγονός ότι στο τέλος το χωριό τους αποδέχεται, όχι μόνο για όσα κατάφεραν αλλά και για αυτό που είναι, δίνει στο διήγημα την κορύφωση που συγκινεί βαθιά.
🕊️ Μια τελευταία σκέψη
Ένα μικρό σε όγκο βιβλίο, μα μεγάλο σε μηνύματα. Μια ιστορία που δείχνει πως η αγάπη, όταν είναι αληθινή, γίνεται φως σε κάθε σκοτάδι.
Αν έπρεπε να περιγράψω το βιβλίο με μία λέξη, αυτή θα ήταν πραγματικότητα. Γιατί μιλά για κάτι που υπάρχει ήδη γύρω μας, για ανθρώπους που παλεύουν καθημερινά, για την ανάγκη αποδοχής και για τη δύναμη που γεννά η αγάπη. Το προτείνω σε όλους, αλλά ιδιαίτερα σε όσους επηρεάζουν παιδιά και νέες γενιές – γιατί εκεί βρίσκεται το κλειδί για έναν κόσμο που θα χωράει όλους.
💬 Πες μου τη γνώμη σου
📌 Έχεις διαβάσει το «Εάν η αγάπη είχε πρόσωπο…»; Πώς σου φάνηκε η ιστορία του Λουκά και του Μάρκου; Πιστεύεις πως η κοινωνία μας έχει κάνει βήματα στην αποδοχή της διαφορετικότητας ή έχουμε ακόμη δρόμο;

☕ Όπως σε μια ωραία κουβέντα με φίλους — άφησε το σχόλιό σου!